“Een bestuursfunctie is voor een ondernemer zo leuk, omdat je je horizon verbreedt en niet alleen in je transportbedrijf aan het werk bent. Ik ben ook burgerraadslid in West Betuwe, maar vind dit veel leuker, het werken op het snijvlak van ondernemen, onderwijs en overheid. Je ziet ook wat er eigenlijk voor mogelijkheden allemaal zijn, wat zo’n organisatie als Logistics Valley kan bieden. Ik voel me de schakel tussen Logistics Valley Rivierenland en de ondernemers in de regio. Je kent elkaar immers. Je komt ook dingen tegen die je zelf interesseren. Zo ben ik al bezig met het kijken naar transport met zero-emission. Steeds meer opdrachtgevers vragen ernaar, en ik heb zelfs een afspraak met enkele leveranciers. Ook de provincie stimuleert het, en terecht, we zullen er toch mee om moeten gaan. Zeker wanneer je bezorgt in binnensteden is die oplossing van emissieloos rijden gauw realiteit.”
“Transport en logistiek hebben een mooie toekomst, is mijn mening. Het gaat nu natuurlijk erg goed, in deze coronatijd. Ikzelf heb het eerste kwartaal fors meer omzet behaald. Dat is mede doordat we hout- en plaatmaterialen vervoeren en bezorgen. Bij groothandel en de bouwmarkten, maar ook bij particulieren of voor aannemers op de bouwplaats. We importeren ook hout en halen het van de drogerijen in Sauerland en de Eifel, bezorgen het hier bij de groothandel en distribueren het vervolgens voor hen ook. Sinds januari rijden we ook voor een opdrachtgever zonnepanelen, die we bij zijn afnemers voor de deur uitladen. Het is qua zakenklimaat momenteel topdrukte. Ik weet wel dat dat weer zal afnemen, maar profiteer er nu van.”
“En het aardige is eigenlijk dat ik helemaal niet in transport wilde, mijn vader begon dit bedrijf in 1954. Eerst als melkrijder, maar toen dat wegviel is hij op hout en bouwmateriaal overgestapt. Ik wilde graag de techniek in, studeerde HTS-werktuigbouwkunde en werkte als servicemanager voor autodelers van Simca in Zuid-Nederland. Maar Peugeot kocht het merk op en ik belandde op een bureaustoel in Utrecht, als programmeur aan de computer. Dat was niets voor mij, ik was veel meer contacten en onderweg zijn gewend. Toen werd mijn vader ziek en mijn broer-die al in het bedrijf zat- brak zijn arm en deed een beroep op me. In 1985 ben ik begonnen, ik ben nu directeur-eigenaar. Niet alles is makkelijk gegaan, maar ik ben van nature een optimist en zoals het nu draait is een cadeau.”