Hoe de Cornelissen Groep in vijf jaar tijd vier keer zo groot werd

Hoe de Cornelissen Groep in vijf jaar tijd vier keer zo groot werd
In 1930 begon wijlen Jo Cornelissen met paard en wagen steenkool te vervoeren. Hij zou van verbazing steil achterover slaan als hij de honderden vrachtwagens en ruim 1200 medewerkers van de huidige Cornelissen Groep zou zien. In het hoofdkantoor aan de Hogelandseweg 41 in Nijmegen herinneren enkele oude foto’s aan het verleden. Algemeen directeur Mark van der Drift vertelt met genoegen over de geschiedenis, het heden en de toekomst van het bedrijf.

De iconische zwart-witfoto valt op, zowel aan een kantinewand als ook op de website van het bedrijf. Tegen een jaren zestig-decor inclusief een Dafje staat een al wat oudere man in een slobberende terlenka-broek. Vanonder zijn hoed kijkt hij onderzoekend naar een punt in de verte. De fotograaf boeit hem blijkbaar niet. De jongen met step die naast hem staat, lijkt zich wel bewust van het fotomoment. De man-met-hoed blijkt Jo Cornelissen te zijn. Toen een kleine zelfstandige, nu in herinnering als oprichter van een bedrijvengroep met 10 bedrijfslocaties, een jaaromzet van 200 miljoen euro, meer dan 600 vrachtwagens, 25.000 vierkante meter warehousing en ruim 1200 medewerkers. De Groep richt zich vooral op distributie en warehousing voor de retail- en farmasector. Klanten zijn onder meer Kruidvat, Albert Hein en Jumbo.

Groei
Terug naar de foto. De jongen op de step is Jo’s kleinzoon Henk, tot 2017 jarenlang directeur van het concern. Henk maakte van Cornelissen een grote, landelijke speler binnen de transportsector. Anno 2023 is hij als aandeelhouder nog nauw bij het concern betrokken. De dagelijkse leiding van de Groep ligt bij een managementteam onder aanvoering van algemeen directeur Mark van der Drift. Gevraagd naar de lange termijnstrategie van het bedrijf  is hij heel duidelijk: ‘In deze branche is het momenteel ‘eten of gegeten worden’. De winstmarges zijn krap en dus heb je een bepaald volume nodig om financieel gezond te blijven. Toen ik hier begon in 2017 wilde ik binnen drie jaar dubbel zo groot worden. Terugkijkend is het ons gelukt om binnen vijf jaar vier keer zo groot te worden.’
 
Verduurzamen
Dat Cornelissen groeit, komt voor een belangrijk deel door overnames. ‘We nemen bedrijven over en laten die dan zo zelfstandig mogelijk functioneren’ vertelt Van der Drift. ‘Ik creëer eigenlijk allemaal kleine bedrijfjes binnen het grote geheel, waarbij medewerkers zich ook echt verantwoordelijk voelen voor hun eigen deel. Kom ik bij dochterondernemingen, dan kom ik als gast, niet als eigenaar. Deze aanpak werkt goed. We zijn al jaren financieel gezond. Ook in coronatijd hadden we geen staatssteun nodig. Doordat we groot zijn, houden we ook voldoende middelen over om te investeren in innovatie en verduurzaming. Een voorbeeld: voor zes elektrisch rijdende vrachtwagens betaalden we onlangs 2,2 miljoen euro. We kijken ook naar waterstof als brandstof en ruim honderd van onze wagens rijden op een mix van methaan uit koemest en bio-lng. We willen graag verder verduurzamen, maar dat is niet goedkoop.’

Knalroze vrachtwagen
Net als veel andere transportbedrijven is het voor de Cornelissen Groep een uitdaging om voldoende chauffeurs te vinden. Om die reden stond er vorig jaar een knalroze vrachtwagen op de Huishoudbeurs, om ter plaatse vrouwelijke chauffeurs te werven. ‘We kregen veel media-aandacht en maar liefst 200 vrouwen schreven zich in om opgeleid te worden als chauffeur. De eersten zijn al volop in opleiding’, vertelt Van der Drift met een tevreden lach. Komen nieuwelingen in een grootschalige bedrijvengroep of in een warm familiebedrijf? ‘De kunst is om het goede van dit familiebedrijf in ere te houden’, is het resolute antwoord. ‘Daarom ben je bij ons nooit een personeels- of klantnummer. Wij kennen elkaars namen. We willen binnen en buiten het bedrijf voor verbinding zorgen. Een mooi voorbeeld maakte ik laatst mee toen vier jonge collega’s bij me aanklopten. ‘Mark, we willen voor de wat jongere groep medewerkers ‘Jong Cornelissen’ oprichten’, zeiden ze. Het programma hadden ze al klaar: themabijeenkomsten, kennissessies, uitwisselingen met andere bedrijven en daar omheen de nodige gezelligheid zoals een bezoek aan NEC en een borrel. Voor kantoorpersoneel én onze chauffeurs. Gaaf initiatief. Precies wat ik bedoel met verbinding en elkaar leren kennen.’